Schlein valt Meloni aan over gezondheidszorg: “Wij zijn de republiek van de wachtlijsten”

Het hart van de politiek zou Montecitorio moeten zijn: De tijd van de premier, deel 2 , en deze keer zonder de vertraging, vanwege de dood van paus Franciscus , die gedeeltelijk was verzwakt, waardoor ze een beetje onpunctueel waren, de vragen in de Senaat. In plaats daarvan, en dit is zeker niet de eerste keer, prevaleert propaganda boven alles: er zijn camera's, live-tv, het is zaak om het meest gunstige terrein te kiezen om een ​​goede indruk te maken en vooral om de ondervraagde, Giorgia Meloni, die per parlementaire fractie één vraag beantwoordt, een vreselijke vraag te laten stellen.

Het komt voor dat het woord Oekraïne niet eens per ongeluk wordt uitgesproken en Europa er maar zijdelings bij betrokken is. Hoe de bijeenkomst in Istanbul ook afloopt, het gebrek aan verwijzingen naar dat incident is een beetje surrealistisch. Riccardo Magi is hier om de kou van de gemiste kans op te warmen. Zijn groep, +Europa , kreeg geen steun, maar kreeg de aanvraag van de vertegenwoordiger van de Aostavallei. Hij stormt binnen, verkleed als geest, met een bord waarop staat dat hij de stilte over de referenda moet verbreken. President Fontana laat hem door de begeleiders wegslepen. Als er niet over Oekraïne wordt gesproken , komt Gaza ter sprake dankzij de ondervragingen van Avs, via de Groene leider Bonelli. Hij vraagt ​​wat de premier van het bloedbad vindt en of zij van plan is de Italiaanse ambassadeur terug te roepen. Voor het eerst is het antwoord duidelijk. Giorgia noemt de bommen van Netanyahu halfslachtig 'onrechtvaardig' , maar verder steunt ze de visie van de Israëlische premier volledig: Israël is aangevallen, het is Hamas dat de gijzelaars moet bevrijden en zich moet overgeven door de wapens neer te leggen. Dus nee, geacht lid, er is geen enkel voornemen om welke ambassadeur dan ook terug te roepen.

Conte, die in werkelijkheid de tijd en de vraag gebruikte om te vragen waarom Meloni miljarden wil verspillen ten gunste van Duitsland met het herbewapeningsplan in plaats van ze te gebruiken voor de behoeften van de Italianen die ten einde raad zijn, richt zich nu opnieuw op Gaza en roept iedereen op om op te staan ​​uit solidariteit met de gebombardeerde bevolking. Alleen de 5S, Avs en de Pd staan ​​op en de dramatische zet mislukt. Tussen de voormalige premier en de huidige bewoner van Palazzo Chigi vinden inmiddels gebruikelijke beledigingen plaats, met name over het geld dat Conte als premier in zijn verdediging investeerde. Meloni somt de enorme uitgaven van de regeringen één voor één op en het duel eindigt zo. Meloni belandt uiteindelijk op het doek bij Elly Schlein . De vraag van de secretaris van de Democratische Partij gaat over de ineenstorting van het zorgstelsel . Giorgia zingt het gebruikelijke neprefrein, namelijk het bekende mantra dat haar regering meer in de gezondheidszorg heeft geïnvesteerd dan welke andere regering dan ook, en somt de interventies op die aan haar regering worden toegeschreven. Maar geschiedenis is er en kan er ook niet zijn: verhitter dan ooit tevoren buldert de secretaris van de Democratische Partij: "Behandeling is een luxe geworden, wij zijn de republiek van de wachtlijsten!" Giorgia Meloni profiteert en neemt de bal mee naar huis, geraakt door een krachtige hook. Zolang de wachttijden zo lang duren als de huidige – dat wil zeggen, bijbelse – tijden, is er zelfs voor de fantasierijke premier geen uitweg met opgeheven hoofd.

Maar de botsingen, de uitwisseling van beledigingen en de dialectische ideeën vinden plaats in een zeer delicate internationale context. Vanuit dat oogpunt bezien was Coimbra, Portugal, gisteren de hoofdstad van de Italiaanse politiek. Op de top van de Cotec vormen Mattarella en Draghi een duet in perfecte harmonie. Draghi haalt uit naar Europa. “De tarieven van Trump vormen het breekpunt van een crisis die al een tijdje aan het broeien is” en zelfs als de oorlog met een lagere intensiteit verloopt, zal de situatie niet terugkeren naar normaal. Europa, zo betoogt hij, rekent niet langer op de eigen binnenlandse vraag naar groei en heeft zichzelf in de handen van de Amerikaanse consument gelegd. De overeenkomst met de VS is nu en voor nu essentieel, maar op de lange termijn moeten we het weer zelfstandig doen. Vervolgens somt hij een half uur lang zijn complexe, gedetailleerde en technisch effectieve recept op. Maar het obstakel is niet technisch. Het is politiek.

President Mattarella zegt hierover: “ Stilstaan ​​is geen optie meer”. Het staatshoofd citeert de rapporten van Draghi zelf en Letta over concurrentievermogen en de interne markt en geeft deze aan als een strategische richting, maar onderstreept dat " concurrentievermogen en veiligheid nauw met elkaar verbonden zijn" . Voor Mattarella betekenen veiligheid en het einde van de strategische afhankelijkheid waaronder het Oude Continent gebukt gaat, een gemeenschappelijke Europese verdediging. Dit is het terrein waarop het spel van de Europese integratie zich vandaag de dag afspeelt, en dus ook de kansen om concurrentievermogen terug te winnen of voorgoed te verliezen. Dit is geen economisch verhandeling. Het is een actuele en precieze politieke boodschap gericht aan Giorgia Meloni. Want de werkelijke, grote verantwoordelijkheid van de regering ligt volgens de president nu in het niet voldoende versnellen van de integratie door zich terug te trekken uit het gemeenschappelijke defensieproject waar Duitsland en Frankrijk aan werken. De onderwerpen die gisteren in Montecitorio zijn besproken, zijn allemaal zeer relevant. Maar de beslissende wedstrijd voor Italië, Europa en het Westen wordt op dit moment gespeeld op het terrein dat Mattarella en Draghi ver van de Kamer hebben aangewezen.

VAN

David Romoli